Het beperken van onze vrijheden om te protesteren is onrustbarend en ergerlijk. Het is Netanjahoe gelukt, onder de vlag van coronabestrijding, ons actieradius van bewegingsvrijheid wettelijk in te perken, en zo de rust bij zijn ambtswoning in de Balfourstraat weer bijna terug te krijgen. En daar gaat het tenslotte allemaal om. 46 domme Knessetleden deden mee met deze aantasting van de democratie, door vóór dit lelijke verbod te stemmen. Hoe verzamel je zoveel karakterloze jaknikkers om je heen?
Toch heb ik enige bedenkingen. Het had ons als protesteerders gepast, vóór al deze laakbare maatregels waren genomen, en vóór onze serie feestdagen begon, uit ons zelf een moratorium in te stellen van zeg twee weken, om de protesten op te schorten, mede als wenk en indicatie aan onze orthodoxe en Arabische landgenoten dat we ons maar al te goed realiseren dat samenscholingen de verspreiding van het coronavirus sterk aanwakkeren. Ik ga hier voorbij aan de grote verschillen tussen ons en de vromen; wij, de demonstranten, hebben in grote meerderheid mond-en-neusmaskers op, proberen afstand te houden, en zijn actief in de open lucht. Er is eigenlijk geen verspreiding van de ziekte gevonden bij demonstraties. In sterke tegenstelling tot deze voorzorgen doen de orthodoxen maar wat, dansen in grote groepen, geen masker te zien, in gesloten ruimtes. De verspreiding van corona in die bevolkingsgroep is niet te geloven; zij zijn numeriek sterk oververtegenwoordigd in de druk op de ziekenhuizen.
Toch hadden wij met een gebaar van onze kant de vromen een argument uit handen geslagen, want zij zeggen voortdurend: wel massaal demonstreren en niet samen bidden?! Daarenboven denk ik dat al onze protesten Netanjahoe niet zullen verdrijven – het is alleen goed voor onze zielen en onze gewetens. Dat is ook wat waard.
Nu er eenmaal tot zulke draconische beperkingen is besloten, kunnen we ons dit eerder voorgestelde elegante gebaar niet meer permitteren, en als de grote protesten echt worden verboden, met een dreigende tweehonderd-meter uitgaanslimiet, dan moeten we doorgaan in kleine groepen op duizenden punten in Israël bij elkaar te komen met onze zwarte vlaggen.
Toch zijn er kleine lichtpunten. Toen we op donderdag tegen de nog warme avond aan de grote weg demonstreerden met onze leuzen en zwarte vlaggen, stopte er een pick-up truck voor onze neus. Ik dacht al, dit is de knokploeg van Bibi, maar nee, een jongeman en een jonge vrouw stapten uit en begonnen flesjes koud water te verdelen onder de demonstranten!
En, de activiteit van mijn artsen op de Westelijke Jordaanoever is erkend als essentieel; ik was deze sjabbat dus weer op stap. Dat nuttige werk geeft veel voldoening.