Alternatieve dodenherdenking

Eldad Kisch

vrijdag 10 mei 2019

Een sprankje hoop met een overweldigende opkomst van het publiek. Zoals verwacht bij deze steeds groeiende ceremonie, leidde dat er toe dat deze bijeenkomst dit jaar in de open lucht van het Yarkon-park werd gehouden. Geen zaal is groot genoeg. Daarenboven is niet elke plaats bereid deze controversiële en zo politiek geladen gebeurtenis gastvrijheid te verlenen.

Net als vorig jaar probeerde onze huidige minister van Defensie – dit jaar Netanjahoe zelf, zoals vorig jaar Lieberman – een spaak in de wielen te steken door de uitgenodigde Palestijnen collectief niet binnen te laten. En evenals vorig jaar vernietigde de Hoge Raad in een kort geding op het laatste moment deze botte weigering. De overweging van de drie rechters was dat alleen individuele beslissingen over wel of niet toelaten van gevaarlijke elementen redelijk zijn, en niet een collectief verbod. Netanjahoe kon niet nalaten te reageren dat de Hoge Raad het bij het verkeerde eind had en dat Joods bloed beter is dan terrorristenbloed, echt waar!

In de beperkte omgeving van de kleine vredesbeweging is het een lichtpunt om eens samen te komen met een geschatte opkomst van tienduizend medestanders, waar een sfeer van verzoening en de wens tot een einde van dit regionale geschil in het vaandel staat. Bij de ingang van het grote park weer de gebruikelijke groep schreeuwende fascisten, met de Israëlische vlag alom, alsof zij de echte patriotten zijn en wij slappe verraders. Gelukkig werden zij dit keer verre van ons gehouden door een flinke politiemacht en volgden er geen incidenten.

De avond verliep, zoals zo langzamerhand traditie geworden, met verhalen van rouwende familieleden om onnodige verliezen, van beide kanten, en de hoop om eindelijk verzoening en vrede te bereiken. Dat daarvoor aan beide zijden goede wil moet bestaan, en dat er zeker flink moet worden ingeleverd, is ons al te duidelijk; daaraan zullen we nog intensief moeten werken.

De Palestijnen die uiteindelijk waren toegelaten, kwamen aan het woord, naast de Israëli's, en er werd een video vertoond van een dame uit Gaza die werkt met getraumatiseerde kinderen, die er ook genoeg van hebben hoe zij daar moeten leven in angst, ellende en armoede. De ceremonie werd uitgezonden naar verschillende plaatsen in de hele wereld, inclusief de Gazastrook.

In de veertien jaar dat deze gezamenlijke Israëlisch-Palestijnse herdenking bestaat, opgezet door de Parents Circle en Combatants for Peace, is het publiek gegroeid van een handvol tot de duizenden van gisteravond. Even een goed gevoel, wat ons de kracht geeft om verder te gaan met onze bescheiden bijdragen voor een betere toekomst.

7 + 2 = ?

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.