Altijd wat

Eldad Kisch

vrijdag 21 juni 2013

Vandaag was ons doel het stadje Azoen (tien kilometer ten oosten van Qalqilia) waar wij, een vrouwenarts en ik, onze medische hulp via PHR (onze organisatie van welwillende dokters) zouden bieden. Nu ben ik een achterdochtig persoon, en toen ik op zaterdag, twee dagen voor onze geplande medische werkdag, hoorde dat Azoen voor straf (waarover later) totaal was afgesloten van de wereld, belde ik op zondag onze coördinator op om te vragen of het wel zin had om de volgende dag die reis te ondernemen.

Onze coördinator weet meestal voor alle problemen een oplossing te vinden, en antwoordde: “we rijden gewoon achterom”. Dat hebben we al vaker meegemaakt – dat schudt wel flink door velden en over grote keien, maar je doet wat voor de goede zaak. Hoe zijn we zo welingelicht, in real-time, hoor ik al vragen. Dat zit zo: de dames van Machsom Watch sturen deze belangrijke nieuwtjes snel de wereld rond. En mijn levensgezellin Annelien is van deze organisatie een actief lid. Dus zo ben ik nogal aardig op de hoogte.

Vanmorgen bij ons ontmoetingpunt zei onze coördinator, hij heet trouwens Salach, weer: “niets aan de hand” en we gingen welgemoed op weg. De afslag van de grote snelweg naar Azoen was inderdaad met gigantische blokken beton potdicht afgesloten. Die duw je niet zomaar weg. We reden een stukje voorbij deze blokkade en sloegen een landweg in. Onze coördinator keek ons trots aan: “zie je wel”. Maar het leger, ook niet lui, had midden over dat weggetje een spijkermat uitgespreid en voor de zekerheid nog enkele flinke rollen prikkeldraad er langs neergelegd. We konden het nauwelijks zien, en stopten nog net op tijd. Dit heet dan een mobiele controlepost – niets mobiels aan, er was niet eens een legerjeep in de buurt. Twee verveelde soldaten die daar ergens naast het prikkeldraad lagen te zonnen of te slapen, hadden we eerst helemaal niet gezien. Ze zeiden dat we mooi om konden keren. Ons protest dat we dokters zijn en heilzaam werk kwamen verrichten, haalde niets uit. Ook de telefonisch geconsulteerde commandant wilde zich er verder niet mee bemoeien. Het kwam allemaal van hogerhand. Wat eerder had een onoplettende Palestijn, die niet snel genoeg reageerde, zijn banden aan flarden gereden op de spijkers. Wij hadden nog geluk gehad, want die hele handel was nauwelijks te zien, geen waarschuwingsbord of iets. Uiteindelijk werden we opgehaald door een van de werkers van de polikliniek van Azoen en zo konden we in zijn auto via allerlei achterafstraatjes en -steegjes ons doel bereiken. Zonder mobiele telefoons was er niets van terecht gekomen.

In de kliniek werden we hartelijk ontvangen door de plaatselijke medische staf. Veel werk was er ditmaal niet, want de meeste bestelde patiënten kwamen van buiten Azoen, en wie de sluipwegen niet heel goed kent, komt er inderdaad niet in.

Nu even over collectieve straf. Er waren op vrijdag stenen gegooid door jongelui naar auto's met Israëlische nummerborden op de grote verkeersweg die langs Azoen loopt. Dat is ook al wel eerder gebeurd. Onze coördinator, die iedereen kent, belde meteen de burgemeester van Azoen op en vroeg hem of hij niet kon verhinderen dat een paar kwajongens de hele zaak in de war stuurden met nutteloze heldendaden. De burgemeester had daarop het volgende te melden: De kwajongens komen helemaal niet uit ons stadje, het zijn provocateurs die gestuurd worden door de Israëlische geheime dienst of ze zijn direct ingehuurd door de naburige Joodse settlers. Deze laatsten willen de snelweg bevorderen tot Apartheidsweg, alleen toegankelijk voor settlers, en verboden voor Palestijnen. Dat ligt bij sommige fijngevoelige zielen wat ongemakkelijk, maar als er voldoende gedonder is in die buurt, en ze slagen er in op deze manier met volledige medewerking van het leger de verschillende afslagen naar Arabische stadjes en dorpen af te sluiten, dan hebben ze de-facto hun doel bereikt. Slim hè? Dat had ik zelf niet zo gauw bedacht. Hoe dan ook, wij hoorden dat ‘hogerhand’ van mening is dat de blokkade van Azoen een opvoedende en louterende werking heeft op de Palestijnen en dat de gigantische blokken daar voor een maand blijven liggen. Zo!

7 + 1 = ?

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.