Afval en recyclen

Eldad Kisch

vrijdag 10 januari 2020

Wij zijn thuis al jaren lang flink aan het recyclen: glas in de glasbak, plastic en verpakkingen in de daarvoor bestemde bak, papier naar de papierbak. Grof tuinafval aan de stoeprand en organisch huisvuil op de composthoop achterin de tuin. Het gevolg is dat onze vuilnisman heeft begrepen dat ons kleine afvalzakje niet de moeite waard is; hij slaat ons gewoon over. Kom dan liever bij onze asociale buren, daar heb je wat aan, daar barst de vuilnisbak drie maal per week uit zijn voegen.

Juist toen ik deze aanhef schreef, kwam er een uitnodiging van de Ouden-van-Dagen vereniging van mijn stad, Ramat Hasharon, dat ze een bezoek organiseerden naar de vuilnisverwerking van Tel Aviv en omgeving. Ik ga nooit met deze groep op stap, zo veel grijsaards, maar dit kon ik niet weerstaan. Dus op 18 december gingen we naar de Chiriah, een enorme vuilnisbelt buiten Tel Aviv, waar al het afval van het centrum van Israël terechtkomt.

Om te beginnen, de naam Chiriah heeft niets van doen met vuilnis, maar is afgeleid van het dorp dat eens op die plek stond, El-Chiri'eh, wat zoveel betekent als 'de goede (vruchtbare) grond'. Wel een wrange naam en tegenstelling, want in de jaren vijftig werd hier begonnen met het storten van vuil uit de omliggende steden. Dit ontwikkelde zich tot een enorme berg afval, die mijlenver in de omtrek te zien is. De stank, de gifgassen, de vervuiling van grondwater, de overlast van vogels in de aanvliegroute naar het belangrijkste vliegveld van Israël, werden ondragelijk, zodanig dat deze belt in 1997 werd afgesloten (het vuil werd naar verder afgelegen plaatsen vervoerd). Enkele jaren later werd besloten aan deze stinkende berg vuil, in het centrum van Israël, iets te doen. Het zich in de berg ontwikkelende methaangas is nuttig voor verhitting, en wordt in pijpleidingen naar fabrieken geleid als brandstof. Een deel van dit vuilnis kan verder worden gebruikt in de verschillende programma's voor recycling.

Bij alle mogelijkheden om afval nuttig te behandelen is één prachtige oplossing gevonden: RDF (Refuse-Derived Fuel). Voor dat doel is er ter plaatse met Duitse knowhow een enorme fabriek gebouwd, waar van huisvuil brandstof wordt gemaakt dat bij verbranding bijna geen vervuiling van de atmosfeer oplevert (in tegenstelling tot de ons bekende benzine en dat soort petrochemische materialen). Het afval wordt mechanisch, zonder mensenhanden, in zijn hoofdcomponenten afgebroken. Organisch vuil wordt afgezonderd en gecomposteerd. Het restafval wordt verwerkt en eindigt als nuttige brandstof. Hoe schoner dit restafval is, hoe beter het kan worden verwerkt. Dat is afhankelijk van de buurt waar het vuilnis werd verzameld. De verschillen in kwaliteit zijn groot: zo is het vuil van Savion beter bruikbaar voor RDF dan wat de vuilniswagens uit Bné Berak aanvoeren. Dit is weer afhankelijk van hoe bewust de bevolking ter plaatse het vuil scheidt in de verschillende soorten afvalbakken. We zijn daar nog niet zo goed in. En jammer genoeg kan slechts een kwart van het vuil dat we gezamenlijk in het midden van Israël genereren, worden verwerkt. De rest gaat nog steeds naar de Negev en wordt daar begraven. Die ecologische rekening zullen wij, of onze kleinkinderen, ooit moeten betalen.

Bovenop de berg zelf, die nog niet geheel tot rust is gekomen, werd een prachtig park aangelegd, dat is vernoemd naar Ariël Sharon. Het uitzicht is mooi, en in tegenstelling tot de verwachtingen, is er geen overlast van stank.

Een mooi uitje, dat ons aanmoedigt om vuil te scheiden en zelf zo min mogelijk bij te dragen aan de ondergang van onze planeet.

7 + 2 = ?
je had de naam van de Nederlandse dr. Martin Weyl (eerst directeur v.h.Israel Museum, J'lem) moeten noemen die een essentieele rol gespeeld heeft bij de oprichting van het project van de Cheria (de naam "Ariel Sharon park" besloot hij puur om financiele redenen en tevens om het park-project te verdedigen tegen "real-estate sharks" ) zie M.Weyl op youtube https://www.youtube.com/watch?v=LEvPrk_f24U
Dit was "fijn" lezen, zo'n positive stuk over ons klein landje!

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.