De weg kwijt

Leo Mock z”l

vrijdag 26 juni 2015

Een week waarin iedereen weer een beetje de weg kwijt was. Zo blijken skinny jeans niet gezond te zijn voor je benen en bloedsomloop. Een mevrouw die gehurkt in haar skinny jeans urenlang kastjes uitruimde (hoe groot waren die kasten?) – moest met opgezwollen benen en bijna afgestorven voeten in het ziekenhuis uit haar broek geknipt worden. En vernietigt de politie gewoon jaarlijks grote aantallen aangiftes (tienduizenden!) van autodiefstal en woninginbraak. (Kleine criminaliteit?) Vuurwerk afsteken op 30 december blijft uiteraard gewoon strafbaar… en natuurlijk die luie labbekakkerige Grieken de Euro uit dwingen, dát is wat je nu nodig hebt met onrust aan de oostgrens van Europa, opkomend Islamitisch extremisme in het Midden-Oosten en spanningen tussen China en de VS.

Ook de stedenband tussen Amsterdam en Tel-Aviv plús Ramallah bleek een lekke band te worden – het gaat definitief niet door. Er werd hard gelobbyd door tegenstanders en voorstanders. Om u een idee te geven, een citaatje uit NRC:

Vooral de Israëlische bezetting van Palestijns gebied wordt genoemd als reden om deze betrekking niet aan te knopen met een Israëlische stad. Voorstanders van de stedenband wijzen juist op de humanitaire inzet van Tel Aviv.

Jaja. In 2008 haalde een stedenband tussen Rotterdam en Gaza het nét niet. Alsof je de problemen in het Midden-Oosten wel even met een stedenbandplaksetje oplost… Misschien haal je door al dat gelobby en tegengegil wel juist het conflict weer verder naar Nederland… Ik bedoel: voor de mensen die zo graag een stedenband met Tel-Aviv willen hebben: de beste stedenband is natuurlijk gewoon in Tel-Aviv wonen! En ook rapper Appa als grote tegenstander van de stedenband Amsterdam-Tel Aviv (een soort Parijs-Roubaix?) en Free Palestine-rapper, kan natuurlijk gewoon afreizen naar de Palestijnse Gebieden en daar dagelijks de vrije lucht inademen – en dat alles slechts op 4 uurtjes vliegen! Ook wel weer leuk is de lijst op Wikipedia van stedenbanden in Nederland waar allerlei steden op voorkomen in landen met een bedenkelijk democratisch gehalte en waar de mensenrechten ook nog in de kinderschoenen staan. Wat natuurlijk weer geen excuus is om per definitie elke kritiek op Israël van tafel te vegen, maar toch…

En natuurlijk het diepte-interview met de verder aimabele Gidi Markuszover die even uitlegt in het NIW waarom de PVV een toffe partij is – helemaal niets mis mee, ook niet met die extreem-rechtse partners van ze in het Europees Parlement. Moet kunnen natuurlijk – hoewel de PVV zich beweegt op de grens wat een democratie zou moeten tolereren en misschien er overheen zit – maar staat dat niet ook op gespannen voet met zijn vertegenwoordigende functies binnen het CJO (en NIK), waarvan de leden toch doorgaans geen PVV stemmen? Dat kan gaan knellen – een soort skinny jeans voor Joods Nederland. Hoe straalt dat af op het imago dat de Joodse gemeenschap voor buitenstaanders heeft? Wat betekent het voor de dialoog met de Moslim-organisaties in Nederland?

Ook in Israël zijn sommigen weer de weg kwijt, getuige een afgebrande kerk bij Kineret afgelopen donderdag, die hoogstwaarschijnlijk aangestoken is volgens de Yediot. Gelukkig was de opperrabbijn van Israël Lau er als de kippen bij om het te veroordelen als een daad die de Joodse waarden en menselijke ethiek ondermijnt. Ook rabbijn Sharlow van Tzohar veroordeelde de brandstichting en noemde het een ‘barbaarse daad’.

Gelukkig was de Paus de weg niet kwijt op zijn bezoek aan Turijn. In een toespraak stelde hij vast dat ondanks de informatie de grootmachten in WOII niets deden om de vernietiging te voorkomen van “Joden, Christenen, homoseksuelen, iedereen” in de vernietigingskampen. De Russische Goelag en Armeense genocide werden ook nog genoemd. Lees het artikel in het Engels in de Yediot.

Afgelopen Sjabbat was het ook de een-en-twintigste sterfdag van de Lubawitscher Rebbe, die in 1994 overleed. Echter volgens sommigen: verdween of ten hemel voer om weer terug te keren. Hoe het ook zij, het is en was een invloedrijke persoon die een zeer uitgebreid oeuvre achter heeft gelaten: van Talmoed-commentaar en halachische uiteenzettingen tot Parasja-verklaringen en kabbalistische essays. Elke week gaan de aanhangers van de Lubawitscher Rebbe vrijdags nog steeds trouw de straat op om mensen aan te spreken op hun Joodse identiteit. Indien het een man is dan worden hem de tefillien omgebonden; vrouwen moeten het met een setje sjabbat-kaarsen doen. Eén van zijn volgelingen was echter een beetje de weg kwijt toen hij aan een vrouw die er wat mannelijk gekleed en gekapt uitzag, vroeg of zij tefillien wilde leggen. Dat wilde zij/hij wel en het werd een foto die op Internet rondwaarde, aldus Failed Messiah (die een teleurgestelde voormalig Chabbad-chassied is…). De vrouw heeft later haar excuses aangeboden omdat ze toch voelde dat ze de naïeve jonge Chabbad-aanhanger toch een beetje had misleid. Enfin lees het zelf verder.

Tot slot: als u ook iets kwijt bent kunt u het hier nu zoeken in het Vondelpark aan het enige echte vind-hek:

Sjabbat Sjalom!

7 + 2 = ?

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Columns 2012

Columns 2011

Columns 2010

Columns 2009

Columns 2008

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.