Kritiek

Salomon Bouman

vrijdag 18 augustus 2017

Meer dan vijftig jaar schrijf en praat (radio) ik over Israël. Als correspondent van NRC en voor de radio vind ik dit bij nader inzien aanzienlijk gemakkelijker dan om als columnist mijn mening over Israël te geven.

In de rol van correspondent stond bij de kwaliteitskrant NRC scheiding van nieuws van mening centraal. Ik heb me strikt aan die goede en zuivere journalistieke regel gehouden. Toch … werd ik in Joodse kringen in Nederland wel eens als ‘verrader’ gebrandmerkt.

Henriette Boas bombardeerde de redactie van NRC met brieven waarin zij kritiek leverde op mijn reportages over bijvoorbeeld de nederzettingenpolitiek en daaruit voortvloeiende schending van de mensenrechten als onteigening van privé Palestijns land of Palestijnen die uit hun huizen werden gezet. Dat was geen mening, het waren feiten die bij haar en anderen in het verkeerde keelgat schoten.

Soms schreef ik op de opiniepagina van de krant, waar ik wel mijn mening kon weergeven en kon waarschuwen voor de gevolgen van de voortdurende bouw en vergroting van nederzettingen in bezet gebied. Israël heeft daardoor een zware hypotheek gelegd op een vredeskans met de Palestijnen, die waarschijnlijk nooit kan worden afgelost.

Sedert mijn terugkeer naar Nederland om zeer persoonlijke redenen (het heeft niets te maken met afkeer van Israël, waar mijn kinderen en kleinkinderen gelukkig zijn) trad ik op als columnist voor NIW en Crescas. Ik schreef drie boeken over Israël: een roman en twee op mijn werk gefundeerde overzichtsboeken.

Ik wil in deze column wel kwijt dat ik het steeds moeilijker vind Israël te becommentariëren. Ik heb heel duidelijke standpunten over Israël. Ik ben diep bezorgd over Israëls Palestijnse politiek, corruptie en religieuze onverdraagzaamheid.

Ik wil er beslist geen mantra van maken daar iedere keer weer op te hameren. Ik zal uitleggen waarom.

De Nederlandse Joodse gemeenschap is nog getraumatiseerd door de verschrikkelijke Sjoa. De jongeren in mindere mate dan de oudere generatie. De stichting van Israël in 1948 werd hier terecht na die duistere jaren als een wonder begroet. Nederlandse Joden zijn daardoor hypergevoelig voor kritiek op de Joodse staat. Het doet pijn en dat begrijp ik heel goed. Ze willen het liever niet horen of weten.

De afstand tussen Israël en het wereldJodendom wordt echter met de decennia groter. Je moet Ivriet beheersen om te kunnen begrijpen – onder andere uit de literatuur – waarom de dingen gebeuren zoals ze gebeuren. De Joodse immigranten naar Palestina (voor 1948) en Israël zijn Israëliërs geworden, ontdaan van diaspora gevoeligheid. Uit het Joodse volk groeit een Israëlisch volk dat naarmate de tijd verstrijkt minder aanknopingspunten heeft met de Joodse moedergemeenschappen in de diaspora.

Premier Benjamin Netanjahoe gaf dat onlangs duidelijk aan. Hij heeft liberale Joden in de diaspora afgeschreven als deelgenoot van het Joodse volk waarop Israël kan bouwen. Door gemengde huwelijken gaan zij toch als Joden verloren, was het argument uit zijn Israëlische ziel. En dus hoeft Israël volgens deze bizarre kortzichtige logica geen rekening te houden met de religieuze verlangens van het liberale Jodendom in Israël.

Over dit onderwerp zou ik een bijtende, kritische column kunnen schrijven. Zo zijn er veel voorbeelden uit de Israëlische realiteit die gefundeerde afstraffing van een Nederlandse Joodse columnist verdienen.

Ik zou graag van lezers van Crescas willen weten of zij begrip kunnen hebben voor mijn aarzelingen keer op keer Israël te bekritiseren, te meten naar westerse democratische waarden die afwijken van de Israëlische realiteit. De afstand tussen Israël en de diaspora is al zo groot dat kritiek hier daar niet aanslaat.

Er ontwikkelt zich een breuk tussen Israël en de grote Joodse diaspora. Ik heb de indruk dat het sneller gaat dan we in de gaten hebben.

8 + 2 = ?
Hier in Israel zie ik persoonlijk zeer uit naar zo'n bijtende, kritische column van uw hand, maar ik begrijp uw aarzeling heel goed.
deze column is mij uit het haart gegrpen!
Ik zou het bijzonder jammer vinden uw mening te moeten missen. Met feiten en verschillende meningen van allerlei mensen zullen wij toch onze eigen standpunten moeten zoeken. Als uw kritische blik op Israel uit die waaier zou verdwijnen zou dat een gemis zijn. Met vriendelijke groet, Bart Mendelson
Met zeer veel belangstelling en instemming lees ik wekelijks jouw artikelen, en al vele jaren voordien je verslagen over Israel in de NRC. Je moet, zo lang je kan hier vooral mee doorgaan. Wij, Joden en Israeli's, zitten vol kritiek op de zgn. "bijstaanders" gedurende de Shoa, maar velen van ons zijn vandaag niet veel beter. Wij hebben mensen zoals jij nodig om ons de ogen te openen en ons uit onze lethargie te halen betreffende onze verhouding tov. de Palestijnse bevolking van de West Bank.
Salomon, ik lees jouw column toch helemaal verkeerd hè? Je denkt toch geen moment aan afhaken of opgeven? Nee, okay, dan heb ik je gelukkig verkeerd begrepen. ???? Gut sjabbes.
Ik lees altijd met veel belangstelling uw collumns. Ik vind ze prettig beschouwend, en een fijne toetssteen. Ik ervaar ze absoluut niet als 'anti Israel', integendeel
Hopelijk overweegt u niet te stoppen met uw collumns Voor mij zijn ze altijd interessant & een toetssteen Ik ervaar ze absoluut niet als bitter..
Grote waardering en begrip kan ik opbrengen m.b.t. uw kritische artikelen. Zou deze absoluut niet willen missen. Jammer, dat uw columns niet meer in het NIW zijn te lezen. Hoop, dat er nog vele jaren kritische artikelen, door u geschreven, in dit medium, zullen verschijnen.
Het is de taak, nee de plicht van iedere journalist om kritisch naar zijn omgeving te kijken. Als die kritische blik richting Israel gaat, kan dat voor een Joodse journalist als jij pijnlijk zijn. Ik heb dat, indertijd als je vrouw, meegemaakt. Maar je hebt de moed om niet je mond te houden. Je werkt erdoor aan mee de publieke opinie te overtuigen, dat de huidige Israelische politiek jouw geliefde land alleen maar grote schade berokkent.
We hebben gezien hoe men met Gaza omging...geen vrede...wel tunnels en raketten. Land voor vrede werkt dus niet. Dat alleen al is een rede geen land meer te schenken. Dan is het moderne "Palastijnse " volk, door ex KGB agent Yasser Arafat ( Egypte) verzonnen als een politiek wapen. Voor die tijd waren het gewoon Arabieren...er zijn ook geen historische bewijzen uit grond opgravingen. Die zijn er volop van Joodse artikelen. Idd, is links het probleem, en ze willen Judaisme ook socialiseren. Terecht dat daar verzet op is. Ik zou niet trots wezen op NSB handelsblad, zeker de laatste jaren niet. Check bv het dossier van leugens en verdraaing bij www.likud.nl van NRC. Eh, U vindt het vreemd dat men kritiek heeft tegen U vanuit de Joden? Ik niet. Ik schrik ervan dat iemand met zoveel opleiding nog steeds niet inziet dat de vijand van de vrede niet vanuit de Joden komt, maar vanuit de Koran, en de linkse knuffelaars. Ik kan maar 1 advies geven, laat de Joden met rust. LJJM Tausch, Mother of the Mount Carmel .
Beste Mony, Een sterke column. Blijf kritisch! Juist als je Israël liefhebt zul je kritisch moeten blijven!
Meneer Bouman een goed stuk. Blijf vooral schrijven. H.G. Joost den burger
"My country right or wrong" has historically led to the worst atrocities. Mr Bouman PLEASE continue your columns with the constructive criticism and eyes wide open perspective you bring to all your work. Thank you for years of consistently professional journalism!! Don't stop. Kol hakavod!

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Columns 2012

Columns 2011

Columns 0000

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.