Intifada?

Salomon Bouman

vrijdag 31 oktober 2014

Zet je verstand op nul en geniet van al het moois en heerlijks dat Israël te bieden heeft. Wist u dat hier in luttele dagen al dertigduizend i-Phones 6 zijn verkocht?

Op het vliegveld Ben Gurion ontmoette ik twee Nederlandse Joden die op trotse toon zeiden ‘aliya’ te hebben gemaakt. Op hogere leeftijd weliswaar … maar toch. Dat de kinderen ver van het Heilige Land wonen, deerde het echtpaar kennelijk niet. Ze hebben ongetwijfeld de middelen in dit land een luxe leventje te leiden en vaak uit te vliegen naar hun kinderen. Ik begrijp heel goed dat zij de rest van hun leven in Israël willen slijten en hun Joodse gevoel hier kunnen uitleven, ver van het opkomende Moslim-antisemitisme in Nederland. Maar naar welk Israël zijn zij gekomen? Ik neem aan dat ze nu weten dat Palestijnen en kolonisten niet meer in dezelfde bus mogen reizen. Dat heeft de minister van defensie Moshe Ayalon onder druk van de kolonisten besloten. Hij zwichtte voor de druk van de kolonisten en voerde de veiligheid als doorslaggevend argument op. Ik hoefde maandag Ha’aretz niet te lezen om te doorgronden dat een nieuwe stap wordt gezet in de richting van de Apartheidsstaat. Hopelijk wordt dit besluit nog teruggedraaid. Veiligheidsproblemen zijn er in overvloed en eigenlijk altijd. Vaak heb ik geschreven dat het een wonder is dat de Israëlische democratie onder de druk van de vele oorlogen en Palestijnse opstanden heeft standgehouden. Dat wonder wordt langzaam maar zeker uitgekleed. De rechtsstaat staat onder druk van de nationalisten in bezet gebied, en in Israël zelf staat de rechtsstraat in de beklaagdenbank. Op hol geslagen parlementariërs en ministers schijnen erin te slagen de Hoge Rechters in Jeruzalem te ontmannen. Als de Hoge Rechters beslissen dat een nederzetting illegaal is dan kan de Knesset een wet aannemen die het Hoge besluit omzeilt. Dag Hooggerechtshof … in de prullenbak van het zionistische avontuur.

Dat Jeruzalem ‘brandt’ is waarschijnlijk via de andere media al tot u doorgedrongen. De gemeente Tel Aviv heeft besloten schoolreisjes naar de Eeuwige Hoofdstad om veiligheidsredenen te verbieden. Dagelijks wordt in die stad gevochten tussen Palestijnse jongeren en politie en leger. De prachtige tram die Jeruzalem doorkruist, wordt in de buurt van de Palestijnse woonwijken met stenen en brandbommen bestookt. In deze geweldscyclus vallen ook aan beide kanten doden en gewonden. Niet veel gelukkig, maar voldoende om de indruk te wekken dat Jeruzalem feitelijk een verdeelde stad is waar Israëlische Joden en Palestijnen niet meer samen kunnen en willen wonen. Onlusten op de Tempelberg nabij de Al Aksa moskee kunnen tot een wereldwijde Islamitische uitbarsting leiden als deze moskee in vlammen opgaat. Ik heb in een Israëlische krant gelezen dat tijdens botsingen op de Tempelberg Palestijnen zich met brandbommen in deze moskee verschansten. Een paar vonken en hup, het Midden-Oosten vliegt in brand.

Waarom die onrust? Ultra-nationalistische vromen proberen vaste voet te krijgen op de Tempelberg om daar, waar lang geleden de Tempel stond, te bidden. Ik kreeg een vraag van een Nederlandse journalist of Israël voor een derde intifada staat. Nog niet. De onrust beperkt zich voornamelijk tot Jeruzalem. Ik weet zeker dat de Palestijnse president Mahmoed Abbas geen intifada wil op de Westelijke oever van de Jordaan, maar om politieke redenen wel belang heeft bij het vuurtje in Jeruzalem. Stellig geïnspireerd door hogerhand verschenen het afgelopen weekeinde in de kranten lange artikelen waarin de Palestijnse president als een holocaust-ontkenner (in een proefschrift uit 1942) en terrorist werd ontmaskerd. Niet langer een vredespartner dus.

Geen Palestijnse staat naast Israël als er niemand is met wie op basis van vertrouwen kan worden onderhandeld. Premier Benjamin Netanjahoe heeft Israël in een onmogelijke impasse gemanoeuvreerd, een land waar het heerlijk toeven is als je oogkleppen voordoet en je oren sluit. En dat kan ik niet en dat wil ik niet. Voor mij is een democratisch, humanistisch Israël heilig.

8 + 2 = ?
"...waarin de Palestijnse president als een holocaust-ontkenner (in een proefschrift uit 1942) en terrorist werd ontmaskerd". Hoe kan Mahmud Abbas in 1942 een proefschrift geschreven hebben? Wat is het echte jaartal?
Ik kan me vinden in de conclusie dat er geen kleine Palestijnse staat (Jordanië is toch ook al een Palestijnse staat?) naast Israël kan ontstaan als er geen betrouwbare Palestijnse autoriteit aan de andere kant van de onderhandelingstafel zit. Alle keren dat er overeenkomsten gesloten werden, zijn die niet door de Palestijnse achterban of een deel daarvan geaccepteerd. (Camp David, Oslo accoorden) Het blijft een probleem. Met wie moet er onderhandeld worden?
Jeruzalem 'brandt' bericht u in uw bovenstaande column. Het had een prachtige krantenkop kunnen zijn, als het de realiteit zou beschrijven. Ik reis dagelijks zonder enkel probleem van zuidwest Jeroesjalajim naar mijn werk op de Mt. Scopus in het noordoosten en doorkruis dus diagonaal de hele stad. Per bus en per tram, die ook langs/door Arabische woonwijken rijden, zoals Wadi Joz, etc. Een paar dagen geleden heb ik bevriende toeristen door de oude stad geleid en gezien hoeveel toeristen er daar onbevreesd rondlopen. En ja, de terrasjes zitten vol en de stad bruist van allerlei drukbezochte culturele activiteiten. Ik nodig u uit om het met eigen ogen te bekijken. Mogelijk wilt u een bepaalde boodschap brengen vanuit een op persoonlijk beruste (politieke) visie en optiek?
Abbas is geboren op 26 maart 1935. Het lijkt me stug, dat hij op zijn zevende het beruchte proefschrift zou hebben geschreven. Het is getiteld "De geheime relaties tussen de nazi's en de zionisten" en hij schreef het in Moskou waar hij erop promoveerde, nadat hij in Cairo rechten had gestudeerd. Hij zal het dus omstreeks 1960 hebben geschreven.
mieke daniels zou moeten gaan naar 1) Abu Tor: een nieuw-afgesloten J\'lemse wijk 2) Qalandia, eveneens officieel een deel van \"greater jerusalem\": een ware oorlog! Veel Israeli\'es doen hun ogen dicht voor de situatie in Israel, zo ook Mieke.

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Columns 2012

Columns 2011

Columns 0000

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.