Licht uit, spot aan

Simon Soesan

vrijdag 1 april 2011

Je vraagt je af waar ze mee bezig zijn.
Even recapituleren.
In de zomer van 2005 verliet Israël Gaza. Tenminste, Noord-Gaza, waar de Joodse nederzettingen gevestigd waren. De rest van Gaza was al enkele jaren daarvoor volledig ontruimd. Maar toen ze daar uiteindelijk geheel vertrokken waren, gebeurden er verschillende dingen in Gaza. Hamas won de Palestijnse verkiezingen, waarna de Hamasregering een jaar later besloot haar eigen Gazastrook te veroveren.
Begrijpt u het nog? Dit is te vergelijken met Rutte die de verkiezingen in Nederland wint en, om te laten zien dat hij de baas is, met zijn leger heel Nederland verovert.
Logisch toch?

En toen begon het ergste. Hamas begon Israël te beschieten, want ze wilden de bezetters verjagen ... Jarenlang wordt inmiddels het stadje Sderot beschoten, als straf voor het feit dat wij Gaza bezetten. Hoewel we helemaal niet meer in Gaza zitten. Dan krijgen ze van ons elektriciteit, telefoonverkeer, benzine en medicijnen. Waar ze voor weigeren te betalen. Dingen die ze van alle 'bleeding hearts' bij hun gebroeders in de wereld niet kunnen krijgen. Nee – daar is Israël goed voor. Hebben we ook voor getekend. Alleen betalen ze niet.
Dus nu even de som opmaken: Israël weg uit Gaza, je wint de verkiezingen, dus bezet je je eigen landje en dan ga je je buurman, die je niet bezet, bombarderen omdat hij je bezet. Heb ik het goed? Zal wel niet hè?
Nu kunnen wij, machtig en groot Israël, dit landje platbombarderen. Ik zou wel eens willen zien wat Amerika zou doen als er uit Mexico elke dag 50 raketten op een Amerikaans stadje worden geschoten. Maar wij moeten onze mond houden en humaan zijn voor de zielepieten in Gaza. Ze mogen toch hun mening uiten? Dus krijgt Sderot en omgeving elke dag tientallen raketten afgevuurd (gekregen van Iran en Rusland, ja dank u) en mogen we niets terug doen. Hier en daar nemen we raketafschieters te grazen, maar daar blijft het bij.

En toen was ons geduld op – en onze manieren. Er werd nagedacht en er was één conclusie: als mensen in Sderot niet rustig kunnen leven, dan kunnen de mensen in Gaza ook niet rustig leven. Gewonden in Sderot – dan komen er gewonden in Gaza. Nu schreeuwt Gaza moord en brand want de Joden hebben de elektriciteit afgesloten. Want de Joden moeten wel elektriciteit blijven geven, zelfs al schieten ze al die raketten op Israël en zelfs al hebben ze tientallen raketten op de elektriciteitscentrale in Ashkelon – waar hun elektriciteit vandaan komt – geschoten. Wat is daar nou verkeerd aan? Dat er ondertussen gewoon elektriciteit is in de kantoren van Hamas en in hun bomfabrieken, dat gaan de journalisten u niet vertellen. Ook niet dat Israël dagelijks tientallen zieken uit Gaza in Israëlische ziekenhuizen opneemt, want dat is nou echt geen nieuws.

En nu kijkt de wereld naar Israël. Waar haalt Israël de gotspe vandaan om zo gemeen te zijn tegen Hamas? Ze hebben immers niks gedaan, het is allemaal Israël dat de problemen maakt!
Ik zei het al: in Gaza ging het licht uit en de spotlight is nu gericht op Israël.

© Simon Soesan

8 + 1 = ?
Hier dus de waarheid in een notendop. Waar is Gilad Shalit na 1741 dagen? Voor hem is al die tijd het licht al uit. Waarom is bijna de gehele familie Fogel vermoordt? Bij volgende raket aanvallen is het (na een waarschuwing) misschien nuttig de Luxe hotels aan de Gaza kust te vernielen, dit spreekt HAMAS vermoedelijk meer aan dan een leeg stuk land te bombarderen vanwaar de projectielen verschoten zijn.
Ik weet niet wie of wat Herman 01 is, beetje lastig maar toch even ter verduidelijking: 1. Waar Gilad Shalit is weet meneer Netanyahoe. Hij alleen is verantwoordelijk om deze jongen terug te halen en dat doet hij al twee jaar niet. 2. De barbaarse moord op de familie Fogel is niet opgelost en daarom lijkt het me te vroeg om meteen iemand of een groepering te beschuldigen. Ik begrijp dat dat erg makkelijk is, mara de werkelijkhei van dit vereselijke verhaal moet nog duidelijk worden. Mocht u nog meer ideeen hebben over wat Israel wel of niet moet doen in Gaza, dan raad ik U aan allyah te overwegen. Bombarderen en oorlog voeren klinkt leuk vanuit Nederland, maar uiteindelijk woordt zo een oorlog door ons leger gevoerd, waar we allemaal in dienen en kinederen in hebben, en niet door het Nederlandse leger. Het moet - ze;fs voor iemand die niet in Israel wil wonen - duidelijk zijn na zoveel jaren leed dat het wederzijdse geweld niet de oplossing voor dit conflict behoudt.
LS. U maakt het mij wat moeilijk in Uw commentaar. Ik ben een niet-Joodse Nederlander van 72 jaar. Tav. Gilad Shalit constateer ik slechts dat hij al lange tijd gevangen zit, te lang en volkomen onterecht. Ik heb niet een bepaalde groepering genoemd die de Fogel familie heeft vermoord, ik vroeg slechts waarom. Het spijt mij dat ik bij U de indruk wek voor geweld te zijn,in de IDF berichten over een vergeldingsaanval wordt afsluitend altijd gezegd dat de Israelische regering Hamas en alleen Hamas verantwoordelijk stelt voor zijn aanvallen en navenant handelt. Het was niet nodig dat ik een suggestie deed (als niet-Israeli) hoe te handelen.Israel weet dat zelf wel. U begrijpt dat allyah maken voor mij niet mogelijk is, ter compensatie heb ik tweemaal als vrijwilliger in de IDF gediend, totaal drie maanden en de mooiste en ontroerenste momenten waren dat ik de vlag van Uw land meerdere malen op appel heb mogen hijsen. Een van onze madrichot kwam uit Sderot. Die jongens en meiden heb ik leren kennen als geweldige kameraden! Ik hoop via Sar-El nog een volgende keer in de IDF door te kunnen brengen. PS, de 01 achter mijn naam is om op andere sites herkend te worden en geeft niet mijn belangrijk heid aan, (smile).
Kijk..er zijn dus momenten dat ik, zoals nu, met mijn schoen in de mond zit, zoals men het in Amerika pleegt te zeggen. Vanaf deze plek is het moeilijk te schatten wie er reageert en dus mijn excuses. Uw beschrijving over wie u bent en wat u doet zet uw eerdere reactie in een heel ander licht. Ik kan u zeggen dat wij hier mensen zoals u bijzonder waarderen. daden zoals de uwe tonen aan dat niet alles bij woorden blijft. Mijn complimenten!

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Columns 2012

Columns 2011

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.