“Sommige zaken verdragen geen nuance”

Renée Citroen

vrijdag 20 januari 2023

Ik lees tegenwoordig niets meer over de Sjoa en kijk zeker niets meer. Al te veel gruwelen gezien, die me 's nachts uit de slaap houden. Dus ga ik zeker niet naar het toneelstuk De bus naar Dachau van toneelgroep De Warme Winkel in samenwerking met het Duitse Schauspielhaus Bochum, een voorstelling met fel realistische beelden.

Er stond een goede recensie in NRC van Sander Janssens. Hij schrijft: “In het grijze gebied tussen feit en fictie, tussen geschiedenis en entertainment, doemen spannende, ongemakkelijke vragen op. Wat levert het op als je niet zozeer met een historische, maar met een artistieke blik naar een oorlog kijkt? Kan fictie helpen bij het levend houden van de geschiedenis of zit het juist in de weg? Is schuldig voelen een plicht die aan de een is voorbehouden en aan de ander niet, en hoe los je die vermeende plicht in?”

Interessante vragen, maar wat mij trof was de opmerking van actrice Lieve Fikkers, die haar Duitse collega’s confronteert met een ongemakkelijke mogelijkheid: “Om de Holocaust te begrijpen, is een heldere afbakening tussen schuldigen en onschuldigen essentieel. Die tegenpolen mogen niet verwateren, stelt ze, want sommige zaken verdragen geen nuance.”

Hier wordt in één zin samengevat wat ik en andere critici (zie onder ander de laatste column van Natasha Gerson op Jonet) de vergrijzers en met name het 'Verzetsmuseum' verwijten. Daar is geen heldere afbakening, integendeel, het is een poging tot rehabilitatie van de daders.

Wie het onderscheid niet maakt tussen schuld en onschuld, is bij voorbaat verdacht. Wat is het echte motief van de vergrijzers? Dat zou ik graag eens horen van Ad van Liempt, Chris van der Heijden, Bart van der Boom, Isabel van Boetzelaer, Hans Blom, Johannes Houwink ten Cate, het hele 'Verzetsmuseum' en wie er nog meer het grijze pad van de zelfgeschreven geschiedvervalsing bewandelen. En dan zonder jij-bakken en verdachtmakingen van hun critici s.v.p.

7 + 1 = ?
Een vraag: Klopt dat ook met het "echte" leven? Zijn er geen "goede" mensen, die fouten hebben gemaakt en nog steeds maken?
U bent een roepende in de woestijn, mevrouw Citroen, maar ik bevind me daar ook en hoor uw stem.
Dag Renee, Inderdaad, het houdt nooit op, inclusief de slapeloze nachte, Gisteren was ik met drie kleinkinderen bij McDonalds en er werd er volop eten weggegooid, niet door ons uitteraard. Ik kon daar niet over zwijgen, met uitleg. Had ik mijn mond moeten houden?? Eldad
Beste Eldad, dank voor je reactie. Heel goed om iets van de voedselverspilling te zeggen, ook al wordt er niets mee gedaan. Want dan geef je in ieder geval het goede voorbeeld aan je kleinkinderen!
Beste Marita Keilson, het gaat mij om het vergoelijken van foute keuzes in WOII, ook al waren de daders zogenaamde goede mensen.
Echt een uitstekend stuk, een noodzakelijke bijdrage, verhelderend en informatief, zoals alle bijdragen van mw Citroen, die ik tot dusver gelezen heb.

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.