Ten Matchboxes
Wat zou jij doen?
Gepubliceerd op: 28 oktober 2021
Crescas heeft per november 2020 de agenda-functie van KUNSTENISRAËL overgenomen. Daarmee bieden we een podium aan de Israëlische kunst die in Nederlandse theaters en musea en bij andere organisaties voor kunst en cultuur te zien is. Israëlische kunst behoort tot de wereldtop en verdient een prominente plek in de Nederlandse kunstwereld, in alle genres, van dans tot muziek en van literatuur tot de beeldende kunsten.
Na bijna twee maanden loopt het Israeli Stage Festival (voorlopig) weer ten einde.
Het festival organiseerde de afgelopen weken goedbezochte voorstellingen en concerten van Israëlische makers, waaronder de filosofische comedy Oh, God! van Anat Gov, het komische drama Repetory Theater met Iftach Ophir en Erez Drigues, Corine Allal en de band Zan Nadir en het persoonlijke toneelstuk You shall tell your son (zie elders in deze nieuwsbrief). Maar natuurlijk eindigt het festival niet zomaar: op het programma staat nog het prachtige stuk Ten Matchboxes van het Orna Porat Theatre.
Ten Matchboxes is een interactieve, amusante one-man-show voor het hele gezin, waarin Amichai Pardo (ja, hij heeft het druk deze week …) het personage van Janusz Korczak speelt, zoals hij zichzelf neerzette in een van zijn korte verhalen. Het publiek maakt kennis met tien leerlingen van Korczak die elk een cadeautje van hem krijgen, een leeg luciferdoosje. Elk kind doet, in overeenstemming met zijn of haar eigen, unieke karakter, iets anders met zijn luciferdoosje. Het roept een indringende vraag op die simpel lijkt, maar veel meer diepgang heeft dan je in eerste instantie zou vermoeden: wat zou je zelf doen met je luciferdoosje?
Janusz Korczak was een Poolse kinderarts, pedagoog en kinderboekenschrijver, ook bekend als de Oude Dokter (Stary Doktor). Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 meldde Korczak zich als vrijwilliger bij het Poolse leger. Hij was toen zestig jaar en vanwege zijn hoge leeftijd mocht hij niet in dienst. Toen de nazi's het getto van Warschau in 1940 opzetten, werd het Joodse weeshuis waar hij werkte, gedwongen naar het getto te verhuizen. Korczak ging bij het weeshuis inwonen. In augustus 1942 kwamen Duitse soldaten de 192 weeskinderen ophalen om hen naar het vernietigingskamp Treblinka te brengen. Korczak hoefde niet mee, maar hij sloeg het aanbod om achter te blijven verschillende keren af. Hij bleef bij de kinderen tot het bittere einde.
