1695: Wat ontbreekt er aan het diploma van de jonge Joodse arts?

Gepubliceerd op: 3 september 2020

1695: Wat ontbreekt er aan het diploma van de jonge Joodse arts?

Geschreven door: Chen Malul, Nationale bibliotheek, Jeruzalem
Vertaald door: Diklah Zohar
Tekstredactie: Shirah Lachmann

Buitengewoon mooi versierd, maar een klein detail ontbreekt op het diploma dat Copilius ben Josef Pictor ontving.

In 1695 studeerde Copilius ben Joseph af aan de Universiteit van Padua in Italië met een graad in Geneeskunde en Filosofie. In december van dat jaar ontving hij een afstudeercertificaat - een elegant diploma, opgebouwd als een pamflet en samengesteld uit drie vellen perkament, beschilderd en rijkelijk versierd met een verscheidenheid aan patronen en figuren, in heldere kleuren.

Afgezien van de vermelding van de geboorteplaats Pictor (Bingen in Duitsland), ontbreekt er een belangrijk detail over de identiteit van de ontvanger op het diploma - het feit dat de nieuwe arts Joods was. Zelfs de naam van de jonge arts is niets anders dan een christelijk-Latijnse naam die hem werd gegeven - waarschijnlijk met het doel zich in te kunnen schrijven voor de studie. Zijn echte naam was Ja’akov Mahler.

Wat is de reden voor die vreemde weglating?

Bewijsmateriaal vanaf de vierde eeuw van de gebruikelijke jaartelling onthult een interessant feit in de geschiedenis van Italië: de aanwezigheid van Joodse artsen. Sommige pausen verboden van tijd tot tijd de toelating van Joden tot de medische school of beletten Joodse artsen om christelijke patiënten te behandelen, maar de aanwezigheid van Joden met een medische opleiding in de Italiaanse laars, of van Joden uit verschillende Europese gemeenschappen (zoals Mahler) die geneeskunde studeerden aan Italiaanse universiteiten, is overduidelijk. Het beroep van medicus - de stereotiepe droom van elke Joodse moeder - was een van de weinige beroepen die openstonden voor Joden in Italië, ook al vereiste het vele jaren van onderwijs en opleiding.

Het eervolle diploma dat Ja’akov Mahler ontving, onthult iets van de ambivalentie en misschien zelfs de verlegenheid van de christelijke meerderheid met de omgang met de realiteit van Joodse artsen in Italië: jonge Joden mochten medicijnen studeren en uitoefenen in hun gemeenschap, maar zolang ze studeerden aan een christelijke universiteit, moesten ze een christelijke naam aannemen en hun jodendom geheim houden.

Dit artikel werd op 22 oktober 2017 gepubliceerd op de website van de Nationale bibliotheek in Jeruzalem. Hier is de link naar het oorspronkelijke artikel.

Met dank aan Nathan Gabizon voor de toestemming om artikelen van de Nationale bibliotheek in Jeruzalem te vertalen en te publiceren.

Nieuwsbrief

Volg ons en blijf op de hoogte! Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief en wij zorgen dat je niks mist.

Bekijk nieuws overzicht

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.