Parabels
Gepubliceerd op: 23 februari 2023
Het woord parabel duidt zowel een spreuk aan als een gelijkenis, doorgaans in verhalende vorm.
De literair retorische stijlfiguur speelt een cruciale rol in de wording van zowel het vroege christendom als het rabbijnse jodendom. De parabel was bovendien een een populaire vorm van onderricht.
Eric Ottenheijm, universitair docent Jodendom en Bijbelwetenschappen aan de Universiteit Utrecht leidt een onderzoeksproject naar Joodse en christelijke parabels en hun historische context.
Dit onderzoek gebeurt aan de hand van een drietal veel voorkomende thema’s: de maaltijd, vader en zonen en tot slot slaven en slavernij, vertelde hij in een interview aan het blad AdRem. "Al deze verhaaltjes dragen een boodschap in zich mee en willen een zekere uitwerking genereren op de toehoorder. Dit is in een notendop waar we het over hebben als we spreken van parabels."
Het is een unieke vertelvorm: ontleend aan het dagelijkse leven, maar met een verrassende (actuele) twist.
Hij ontdekte dat zowel de parabels die aan Jezus worden toegeschreven als de parabels van de rabbijnen dezelfde motieven verwerken, vergelijkbare verschijningsvormen laten zien en soms vergelijkbare thema’s aansnijden.
In 2019 verscheen Parabels: Onderricht van Jezus en de rabbijnen. Een populair-wetenschappelijk boek waarin hij samen met zijn co-auteurs de inzichten van het Parabelproject onder de aandacht van het grote publiek wil brengen.
Eric Ottenheijm gaat in zijn lezing voor Crescas over parabels op 14 mei dieper in op zijn onderzoek.
