Bloeme Evers-Emden: een buitengewone gedreven vrouw in Joods Amsterdam

Geboren in 1926, groeide Bloeme Evers-Emden op in wat leek de beschermende omgeving van een socialistisch Joods Amsterdams diamantslijpersgezin.

In de oorlog verliest ze bijna haar hele familie. Toch weet ze na die verschrikkelijke periode haar leven weer op te pakken en uit te groeien tot een van meest markante Joodse vrouwen in het naoorlogse Joods Amsterdam.

Hoewel ze zich aan de Joodse wetten hield, was ze zeer tolerant en open naar iedereen die zich in het jodendom wilde verdiepen. Ze stond aan de wieg van een Joodse gemeenschap in Amsterdam-West, leidde vele lerngroepen die ze bij haar thuis ontving en niet zelden aanspoorde met persoonlijke herinnering via sms. Ze ging op latere leeftijd nog studeren, wat uitmondde in een promotie op 63-jarige leeftijd. Als ontwikkelingspsycholoog deed ze taboedoorbrekend onderzoek naar hoe onderduikkinderen terugkijken op hun oorlogstijd.

Bloeme was een bewust Joodse vrouw die de positie van de vrouw in het jodendom meerdere malen openlijk ter discussie heeft gesteld en op die manier zowel lof als opgetrokken wenkbrauwen oogstte.

Tijdens deze bijeenkomst zien we een stukje uit de documentaire die Erga Netz maakte over Bloemes leven en spreekt haar goede vriendin Annemieke Raatsie met mensen die Bloeme goed gekend hebben.