God schittert door afwezigheid

Erik Fransman, een atheïstische, geassimileerde Nederlandse Jood, die er nooit 'iets aan heeft gedaan', voelt zich tóch Joods

Gepubliceerd op: 30 juni 2022

“Ik ben Joods”, dat kan filmmaker Erik Fransman volmondig beamen. Ingewikkelder is de vraag of hij zich Joods voelt. In de EO-documentaire God schittert door afwezigheid onderzoekt Erik zijn familiegeschiedenis en de Joodse tradities. Tijdens deze zoektocht stuit hij ook op het veelal onbesproken oorlogsverleden van de familie Fransman en gaat hij de confrontatie aan met zijn eigen weerzin tegen religie.

Erik ontkomt er niet aan zich te verdiepen in zijn familiegeschiedenis en het veelal onbesproken oorlogsverleden en stelt zijn familieleden prangende vragen om zo dichter bij de kern van zijn Joodse gevoel te komen. Hoe kan zijn oom Rob met zijn gezin religieuze tradities omarmen terwijl ze zelf seculier zijn? Waarom heeft oom Joost daarentegen zijn hele leven geprobeerd zijn Joods-zijn te verbergen? Voor de laatste blijkt de film van Erik een kantelpunt: "Het mag wel eens klaar zijn met mijn eindeloze onderduiken.” Eriks nicht Vivian draait de rollen om en confronteert Erik door het stellen van kritische wedervragen: “Waar ben je nou eigenlijk zo bang voor?”

Al deze ontmoetingen inspireren Erik om over zijn weerzin heen te stappen. Hij reist naar het Beloofde Land, vraagt daar toevallige passanten om raad en gaat de confrontatie aan met zichzelf en zijn verleden. Eenmaal terug in Amsterdam komt Erik eindelijk toe aan reflectie. Is zijn zoektocht voldoende geweest om een antwoord te vinden op zijn vraag?

God schittert door afwezigheid

Nieuwsbrief

Volg ons en blijf op de hoogte! Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief en wij zorgen dat je niks mist.

Bekijk nieuws overzicht

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.