Demonstraties mogen schuren, mogen schokkend en verstorend zijn, wordt er nu overal gezegd, onder verwijzing naar een uitspraak van het Europese Hof. Antisemitisme is moeilijk aan te tonen, zeggen deskundigen, want het kan ook 'gewoon' kritiek op Israël zijn, of bedoeld als protest tegen het zionisme, of nog andere subtiele nuances die het blote feit verhullen dat het om Jodenhaat gaat, haat tegen Joden om wie ze zijn. Hoe meer nuances, hoe meer rookgordijnen, hoe meer excuses voor de antisemieten om antisemitisch te zijn. 'We zijn niet tegen joden, oh nee, maar…'
Ik heb al heel vaak over antisemitisme geschreven en mijn zorgen ook al jaren geleden geuit. Maar nu worden personen letterlijk aangevallen. Toen ik vorige week naar een mooie balletvoorstelling ging, keek ik even of het niet toevallig een Israëlische dansgroep was. Het waren voornamelijk Italianen, gelukkig. En wie zou er nu nog een Joodse boot laten meevaren op de Gay Pride, zoals Beit Ha'Chidush dat deed in 2010? Maar zo ver gaat het dus nu al.
Over dat schuren gesproken, dát bepalen voor de zoveelste keer weer de ánderen. Hadden we niet net besloten dat zwarte piet 'schuurt'? Dat duurde wel even, maar nu is het wel vrij algemeen doorgedrongen. Joden hebben geen Kick out Zwarte Piet, waar is Kick out Antisemieten? Want nu kunnen we niet laten weten dat anti-Israël geschreeuw bij de opening van het Nationaal Holocaustmuseum écht schuurt, dus pijn doet en dat er een verschil is tussen het kwetsen van Joden of protesteren tegen Shell of een andere milieuvervuiler. Zeker als er bewust wordt verwezen naar de Sjoa.
Iedereen schijnt te vergeten dat je elkaar gewoon niet moet kwetsen, dat je beleefd en aardig moet zijn. Zijn nu te veel jongeren niet opgevoed of verpest door de a-sociale media? En dan moeten er dus protocollen en ingewikkelde blabla-rapporten verschijnen om die ‘normale’ pestcultuur te doorbreken, bij de omroep en verder zowat overal.
Ik zeg niet vaak: doe normaal, want wat is normaal? Dat wij vroeger in de klas moesten aanhoren hoe een leraar er iemand uitpikte om tegen tekeer te gaan, terwijl de rest wegdook, blij niet de pineut te zijn, is nu niet meer normaal. Maar in de wereld van de volwassenen gebeurt het overal. En dan kun je ook ongestraft Joden uitschelden en bedreigen. Maar het zou normaal moeten zijn om normaal aardig te zijn. En kritiek dus ook netjes te leveren zonder op de persoon te spelen.
In het jodendom gaat het om de mitswe van gemiloet chasadim, liefdevolle vriendelijkheid, uit de Spreuken der Vaderen (Pirké Avot 12). Zie ook dit filmpje over ‘Al sjlosja devarim’. Dat zingen wij, maar horen 'de anderen' het ook?
