Inpakken en wegwezen

Simon Soesan

vrijdag 25 mei 2018

In de film ‘A Night at the Opera’ van de Marx Brothers zit een scène waarin ze zich verbergen in een hotelkamer. Dan wordt er op de deur geklopt. Groucho vraagt wie het is en er wordt weer op de deur geklopt. Nogmaals vraagt hij wie er is en opnieuw wordt er geklopt. Dan zegt Groucho: “Als jullie de politie zijn, klop dan nog een keer.” En weer wordt er op de deur geklopt, waarop Groucho zegt: “Ik weet genoeg”, en uit het raam springt.

Ik moest hieraan denken toen ik de schofterige, antisemitische persiflage van het lied ‘Toy’ zag en hoorde.

Even voor de duidelijkheid: mijn ouders waren ondergedoken bij de familie Snelle in Sevenum en dankzij deze familie leven mijn ouders, mijn broers en zusters, onze kinderen en kleinkinderen. Maar die daad kan mijn mening hoe antisemitisch Nederland is, niet veranderen. En ja, ik heb vele vrienden en kennissen in Nederland die niet Joods zijn, maar toch Israël en het Jodendom steunen.

Maar de satire (echt, ik verzin het niet, zo wordt het genoemd!) van ‘Toy’ zegt alles: niet alleen dat een onbenullig meisje deze tekst wilde zingen (die vol zit met leugens), niet alleen dat een omroep dit uitzond, maar ook uit het feit dat er geen reactie is van de overheid, blijkt hoe antisemitisch Nederland is. Nee, niet geworden: IS!

Een regering die weigert Joodse eigendommen, gestolen tijdens de Sjoa, terug te geven. Gemeenten die ‘achterstallig huurgeld’ vorderden van Joden die tijdens de Sjoa naar kampen werden gestuurd en dat hadden overleefd. Ideeën om belasting te heffen op uitkeringen aan de nog levende Sjoa-overlevenden. En discussies om de besnijdenis en het koosjer slachten te verbieden. Al deze dingen brengen mij tot de conclusie dat er geen plaats meer is voor Joden in Nederland.

Uiteraard – en neem me niet kwalijk voor de woordkeuze – zullen velen zeggen dat het allemaal niet zo erg is. Dat het regent en dat men niet denkt dat Nederland op de Joden staat te urineren. Dat is hun recht, net zoals de Joodse gemeenschap het prima vindt dat er met vijf, zes verschillende stemmen namens de Joodse gemeenschap wordt gesproken, inclusief Een Ander Joods Gemekker. Mag en kan allemaal.

Maar ik zie met deze antisemitische persiflage een teken aan de wand en zeg u, mijn Joodse broeders en zusters in Nederland: inpakken en wegwezen!

Nederland heeft eindelijk zijn masker afgedaan en dit is de realiteit. Geen etentje bij Carmel, geen kwade brief, geen demonstratie – niets maakt dit nog goed. Als de boodschap van Nederland in de jaren 1940-’45 niet duidelijk genoeg was, is alles nu gezegd.

De keuze is aan u.

7 + 4 = ?
Ik denk dat mijn titel onbewust is binnengekomen na plaatsing in het NIW.????Inhoudelijk verschillen de columns ook niet.Dus we zijn het eens. Vr Gr Marja Goldstoff -------- Oorspronkelijk bericht -------- Van: Marja Goldstoff Datum: 25-03-18 17:55 (GMT+01:00) Aan: [email protected] Onderwerp: De stelling-Het verhaal van de uittocht is óns verhaal Inpakken en wegwezen??? In de periode van de zesdaagse oorlog reden veel Nederlanders met een sticker op hun auto. Daarop stond: "Wij staan achter Israël." Ik droeg zonder probleem een kettinkje met een Mageen David in Amsterdam. Hoe anders is het nu. Ik verbaas mij niet over de waarschuwingen van Frits Bolkestein en Manfred Gerstenfeld.De toekomst van de joden in Europa is bedenkelijk, ook naar mijn mening. Een gedeelte van de Belgische en Franse joden is aan een uittocht begonnen Bij het berekenen van immigratie percentages, bedenkt men nooit dat er grote aantallen joden zijn die (nog) niet op aliyah zijn gegaan, maar wèl een tweede woning bezitten in Israël of elders.Dat is niet zomaar... Ik heb altijd gedacht, zolang de politiek achter ons blijft staan, zitten we veilig in Nederland.Inmiddels begint dat af te brokkelen.Als ik Denk hoor roepen:"Wen er maar aan!"lopen de rillingen over mijn rug. Ik kan alleen maar hopen dat het geen self fulfilling prophecy is, dat Marianne Thieme met haar Partij voor de Dieren het kasjroet om zeep brengt gevolgd door het afschaffen van de Brith Mila. Bij iedere aanslag op joodse mensen of doelen in Europa,leg ik een virtueel kledingstuk in een denkbeeldige koffer. Hij begint al aardig vol te worden. Uittocht uit Mokum?Lesjana haba'a biroesjalajim? We zijn nog nèt geen Brussel of Parijs. In Israël is de situatie uiterst complex, maar je kan er wèl zonder nadenken een mezoeza aan de buitenkant van een deur spijkeren. Marja Goldstoff-Loonstein (1956),voormalig NIW redactielid ten tijde van M.Kopuit.
Helemaal mee eens, ben helaas te oud om nog te verkassen.
Dank u voor uw reactie. U zult de komende tijd veel statistieken in de media zien betreffende antisemitisme, joden die alyah maken etc. Wat u helaas niet zult zien zijn stappen van de overheid (EU/NL) om antisemitisme aan te pakken. Antisemitisme is niet te bestrijden volgens mij: men kan er mee leven of men kan naar het enige land gaan waar het niet mag bestaan. Het programma van Sanne is geen symptoom: het is een voorbeeld van hoe de mainstream denkt. De afstand van verbaal antisemitisme naar fysiek antisemitisme is erg klein. Zie Frankrijk, België, Duitsland, IJsland en andere landen. Misschien moet u overdenken om uw koffer niet virtueel, maar in realiteit te gaan vullen.
Ik zeg al zo lang tegen de familie die nog achtergebleven is in Nederland dat Joden niks meer te zoeken hebben in Nederland en het antwoord dat ik krijg is; Als het echt niet meer anders kan dan kopen we tickets en komen naar je toe. Hoe dom kan men zijn.....

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Columns 2012

Columns 2011

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.