Levensbeëindiging

Eldad Kisch

vrijdag 21 september 2018

Nu we even met vakantie in Amsterdam zijn, doen we soms ook wat anders dan familiebezoek, musea en verder amusement. In Het Parool viel mijn oog op een advertentie voor een lezing van de NVVE (Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig levenseinde, oorspronkelijk stond de E voor euthanasie) onder het kopje: Levensbeëindiging bij dementie. Dat leek me op verschillende manieren een leerzaam onderwerp, die vooral de voorlijkheid van Nederland lieten zien ten opzichte van de terughoudende theocratische sfeer bij ons in Israël. De lezing werd gehouden in het Barbizon hotel en de zaal bleek een oude kerk te zijn, de St. Olofskapel, heel stemmig.

De spreker was een advocaat die het brede onderwerp zeer duidelijk en toch fijngevoelig, met vermijden van het woord euthanasie, voor het voetlicht bracht. De toehoorders waren leken, voor een groot deel al toegewijde leden van de NVVE.

Dementie neemt een speciale plaats in bij de Nederlandse wetgeving over dit onderwerp omdat, in tegenstelling tot vele andere nare ziekten die zich goed lenen voor euthanasie, juist demente patiënten op het moment suprême hun duidelijke wens niet meer kunnen uiten. Er moet in dit speciale geval veel voorbereidend werk worden gedaan door de belanghebbende zelf, bij de huisarts en de directe omgeving, om in aanmerking te komen voor het wettelijk verlenen van toestemming voor deze beslissende stap naar het eindpunt van de rit.

Er wordt in Nederland in toenemende mate gebruikgemaakt van deze mogelijkheid, en als de huisarts niet mee wil werken, om welke reden dan ook, dan kun je je wenden tot de levensbeëindigingskliniek.

Na de lezing kon het publiek algemene vragen stellen, terwijl men met persoonlijke problemen ook meer privé bij de medewerkers van de NVVE terecht kon.

Het geheel werd besloten met een lekker kopje koffie – dat alles gratis.

Ik dacht dat het geen kwaad zou kunnen als er zo’n instelling komt in Israël, maar het zal nog wel even duren voor we in Israël zo open en bloot over dit medische probleem kunnen spreken. Het enige wat bij ons mogelijk is, is een verzoek om geen heroïsche ingrepen te verrichten als het zo ver is, en dan maar hopen dat de medische mensenredders dat briefje tijdig onder ogen krijgen en er wel of geen gevolg aan geven. Je kunt hier en daar wel eens een duwtje in de goede richting krijgen als je goed oppast dat het allemaal in stilte wordt uitgevoerd. En verregaande dementie hoort daar echt nog niet bij.

7 + 1 = ?
Als aanvullend bericht kreeg ik van een welingelichte lezeres te horen dat er ook in Israel een vereniging voor euthanasie bestaat (of bestond) , met als leidende figuur de advocaat Jitschak (Tsachie) Choshen. Het lijkt of deze vereniging niet meer van zich heeft laten horen sinds 2016. Graag hoor ik hier over van iemand die er meer van weet.

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.