Het verhaal van Rahieq

Eldad Kisch

vrijdag 18 november 2016

Het leek zo’n idyllisch verhaal. Rahieq, een mooi maar arm meisje van 18 jaar uit een dorp dichtbij Nabloes werd in de lente van 2016 uitgehuwelijkt aan een rijke Arabische Amerikaan in Californië. Rahieqs vader is een eenvoudige bouwvakker. De toekomst van zijn dochter zag er rooskleurig uit met een gearrangeerd huwelijk en een rijke partner. De echtgenoot is vijftien jaar ouder dan Rahieq, maar dat is niet ongebruikelijk. Aanvankelijk leek alles gezellig en ook de huwelijksreis verliep zonder storingen. Kort daarna begon de ellende. Rahieq, die het vrije Amerikaanse leven zag, wilde daar aan deelnemen. De echtgenoot was daar niet over te spreken. Verder bleek hij sterk aan drugs verslaafd te zijn en was hij agressief tegenover zijn nieuwe vrouw.

In augustus keerde Rahieq terug naar haar ouderlijk huis om het huwelijk van een van haar broers bij te wonen. De moeder zag dat zij blauwe plekken had over haar hele lichaam. Binnen de kortste keren bekende Rahieq aan haar moeder dat ze niet terug wilde naar haar echtgenoot in Amerika. In een telefoongesprek tussen de moeder van Rahieq en de schoonouders ontkenden die laatsten alles en werd Rahieq hysterisch genoemd. In haar ouderlijk huis blijven was geen optie. In een ordentelijke maatschapij hoort een vrouw bij haar man.

Rahieq zag geen uitweg uit haar problemen. De terugreis naar Amerika was geboekt.
Enkele dagen voor haar geplande vertrek nam Rahieq, net 19 jaar geworden, een taxi naar de Tapoeach controlepost, gewapend met een mes. Haar theatrale aanval op een soldaat daar ter plaatse werd meteen op de meest brute manier afgestraft. We zijn wel gretig ingegaan op haar verlangen om als martelaar om te komen.

Met dertig kogels.

De echtgenoot en de schoonouders van Rahieq hebben tot nu toe geen enkel contact opgenomen met de rouwende ouders. Die mooie naam betekent trouwens ‘nectar’ – wrang, niet?

De gegevens voor deze column zijn ontleend aan een artikel van Gideon Levy uit Ha’aretz. Dit is niet het eerste geval dat zo is gelopen.

8 + 3 = ?
Dertig kogels is natuurlijk op z'n minst 29 teveel. Daarover valt niet te discussieren. Maar de schrijver had er wel bij mogen vertellen (en heeft dat naar ik vrees niet helemaal per ongeluk nagelaten) dat de Israelische soldaten die bij de grensposten staan zelf bijna nooit ouder zijn dan negentien. Even jong dus als het Palestijnse meisje dat met een mes op hem afkwam met de vaste bedoeling hem een kopje kleiner te maken. Dit weet ik uit eigen ervaring want ik heb zelf vaak bij die posten gestaan om te observeren en zo mogelijk de gemoederen te kalmeren. Jammer dat het meisje haar ECHTGENOOT niet met dat mes heeft aangevallen inplaats van een haar onbekende Israelische tiener tot zelfverdediging te stimuleren. Ze wist drommels goed wat ze deed: ze WILDE doodgeschoten worden door de VIJAND, want daarvoor wordt ze in het hiernamaals rijkelijk beloond, wat zeker niet het geval zou zijn als ze iemand van haar eigen volk, laat staan de man van wie zij het EIGENDOM is, had aangevallen. Zoals altijd zijn fanatieke religieuze opvattingen met niet te verifieeren verhalen van beloning en straf de oorzaak van deze dramatische afloop.

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.