Een avond van hoop

Eldad Kisch

vrijdag 5 mei 2017

Zoals met elke jaarlijkse herdenking van de gevallenen in Israëls vele oorlogen en militaire acties, vindt er al twaalf jaar een alternatieve ceremonie plaats. Dit is een avond van verzoening met onze tegenstanders, een samengaan naar een betere toekomst, een avond van hoop.

Combatants for Peace is een organisatie van Israëli's en Palestijnen die zijn geschaad door ons uitzichtloze geschil – die oorspronkelijk als tegenstanders aan gewapend conflict hebben deelgenomen, en daarbij soms zelf gewond raakten, of gevangen hebben gezeten, naasten hebben verloren, en die hebben begrepen dat deze cyclus van voortdurende haat tot niets leidt. Dat alleen verzoening tussen de partijen tot samengaan en vrede kan leiden.

Deze alternatieve herdenking van de gevallenen, van beide kanten, hebben Annelien en ik al vele malen meegemaakt. Aanvankelijk pasten we met een paar honderd man in een kleine zaal, nu barsten we uit een enorme sporthal en is er nauwelijks voldoende plaats voor de belangstellenden, zo'n vierduizend personen.

Van officiële zijde is er in Israël alles aan gedaan om deze alternatieve herdenking dit jaar onmogelijk te maken. De Palestijnse leden van Combatants for Peace kregen op het laatste moment geen uitreisvergunning en konden de gezamenlijke avond niet bijwonen. Geen nood: er werd tegelijkertijd een zaal gehuurd in Beit Jala, op de Westelijke Jordaanoever, en door videoregistratie konden de Palestijnse sprekers bij ons aanwezig zijn, en vice versa. Op grote schermen konden zij ons toespreken.

De firma die voor de veiligheid van deze massale bijeenkomst zou zorgen, werd ermee bedreigd dat ze geen werk meer zou krijgen bij rechtse bijeenkomsten en zegde haar medewerking op. Op het laatste moment moest een oplossing worden gevonden, want de politie eist extra krachten voor dit doel, en aldus is geschied.

Op Facebook was er een georganiseerde hetze van rechts om in groten getale deze bijeenkomst te torpederen. De opkomst van rechtse extremisten, die getooid met Israëlische vlaggen, probeerden ons te hinderen, was groter dan ooit. Wij moesten op de toegangswegen van het jaarbeursterrein langs deze schreeuwende figuren, wier hatelijkheden ik gelukkig niet kon verstaan, met haat in hun ogen, langs hekken met politiebewaking en met vele vrijwilligers van onze kant, die ons opriepen niet op de beledigingen in te gaan, om incidenten te vermijden. Niet prettig.

De avond zelf was stijlvol, zoals elk jaar. Mensen die hun leed ombuigen in de positieve richting van hoop en verzoening, in plaats van nog meer haat, wraak en verder bloedvergieten. Sprekers waren leden van Combatants for Peace, van beide kanten, en van het Israeli-Palestinian Bereaved Parents Forum. Tussendoor werden er door bekende zangers passende liederen ten gehore gebracht. De avond werd besloten met het gemengde vrouwenkoor, Joden en Arabieren, die 'Chad Gadja' in de zo langzamerhand traditionele versie van Chava Alberstein ten gehore brachten. De getuigenissen en de muziek konden ook rustig thuis op het Internet worden gevolgd, en in enkele grote steden in de wereld werd dit alles in zalen uitgezonden.

Het geeft een goed gevoel dat er in Israël en de Palestijnse Autoriteit ook mooie mensen te vinden zijn, die inzien dat we onder leiding van onze regering op weg zijn naar nergens. Dat hun aantal elk jaar groeit. Het verschil met de haatdragende demonstranten buiten aan de poort is schrijnend.

Al met al een mooie avond, die ons de kracht geeft verder te gaan met onze activiteiten ten behoeve van de vrede.

7 + 4 = ?

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.