De Bruiloft van de Haat

Eldad Kisch

vrijdag 8 januari 2016

The further a society drifts from truth
the more it will hate those who speak it.

George Orwell


Ik had eigenlijk gedacht eens rust te houden en een weekje mijn beurt over te slaan. Maar een weldenkend mens mag niet zwijgen bij wat er hier gebeurt.
Onze gemeenschap bevindt zich duidelijk op een hellend vlak. Mijlpaal is wel de laffe moord in Duma. En nu ook het nieuwe schandaal, de orthodoxe bruiloft in Jeruzalem, waar vrome gasten, waarschijnlijk uit de meest agressieve nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever (wat wij de bezette gebieden noemen), in de feestzaal ronddansen met wapens, en waar een persoon met de foto van het vermoorde kind van de Dawabsheh-familie uit Duma vrolijk rondspringt en met een mes die foto doorboort. In zijn ogen verdient het afmaken van Palestijnen kennelijk navolging.

Deze video kwam toevallig in het publieke domein via de televisiezender Channel 10 en is dagenlang steeds weer vertoond. Weerzinwekkend en diep beschamend. Niet weinig afkeurende reacties, ook uit orthodoxe kring, zijn hierover binnengekomen. Zelfs Netanjahoe, deze stokebrand, de meester van de hetze, komt nu met schijnheilige praatjes. Samen met andere professionele opruiers. Zij vergoelijken deze uitwassen tegenover de wereld als begaan door ‘wild weeds’ (onkruid) in ons verder fantastisch proper onderhouden tuintje, maar wij denken eerder dat dit onkruid mooi bezig is het hele tuintje te overwoekeren. De intolerantie is gezaaid en wij wachten vol onrust op de te verwachten oogst.

Er is een enorme discussie gaande of onze geheime dienst de verdachte daders van de brandstichting en moord in Duma te hardhandig aanpakt en overmatig optreedt tegen de drie verdachten. De geheime dienst erkent dat ze sterkere middelen gebruikt tegen deze jongeren, die ideologisch moorddadig zijn tegenover Arabieren, en elke medewerking bij het onderzoek weigeren. Die middelen zouden niet verder gaan dan wat bij verhoren van Palestijnen gangbaar is, en alles blijft binnen de grenzen die de wet toestaat. De orthodoxen schreeuwen moord en brand, dat je tegen Joden niet zo hard mag optreden als tegen Arabieren. Waarom eigenlijk niet, als het in beide gevallen om terrorisme gaat?

De angst voor meningen die jammer genoeg door misschien slechts drie procent van de bevolking gedeeld worden, past mooi bij het citaat aan het begin van deze column. De bescheiden geluiden van links zijn nauwelijks te horen tegenover de luide Likoedpropaganda die nagepraat wordt door zo’n 80 procent van de Joodse bevolking in Israël. Daarbij hoort ook de consequente poging van de regering om de mensenrechten- en vredes-NGO's de buitenlandse financiën te ontnemen, terwijl ze uiteraard totaal voorbijgaat aan de enorme sommen geld uit het buitenland die bij de settlements en de rechtse organisaties binnenstromen. Die eenzijdige wet hangt ons voortdurend boven het hoofd. Echt democratisch.

Het is een positief geluid dat sommige ex-generaals het kritische werk van Breaking the Silence niet als subversief zien, maar zelfs als zuiverend voor het leger.

8 + 4 = ?
Trieste, beschamende zaak. Onrecht met onrecht vergelden en daar vrolijk over zijn...
Ik heb mij altijd afgevraagd hoe het mogelijk was, dat in een moderne, Westerse democratie zoals Duitsland in de begin dertiger jaren, de "silent majority" als sneeuw voor de zon kon verdwijnen en vervangen kon worden door een fascistisch bewind. Nu zien wij het met eigen ogen in gebeuren in Israel...

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.