Kunst en cultuur
Crescas maakt een keus uit kunst, cultuur en maatschappelijk moois waarvoor je het huis niet uit hoeft maar wel weer mag!
Gepubliceerd op: 17 juni 2021
Jewish Mother cartoon 521
De in Philadelphia geboren Israëlische cartoonist en tekenaar Avi Katz (1949) heeft in Israël een naam te verliezen, in positieve zin vanwege zijn fraaie jeugdboeken, in negatieve zin omdat hij, na jaren als vaste illustrator te hebben gewerkt voor diverse Israëlische periodieken, in 2018 door The Jerusalem Post de laan uit werd gestuurd - een cartoon van Bibi Netanjahoe kon niet door de beugel.
In 2012 plaatste The Jerusalem Post Jewish Mother cartoon 521 bij het artikel Margaret Mead’s Jewish Mother.
In het kader van ons evenement Onze Jiddisje Mama, zondag 20 juni, is het genoemde artikel een buitengewoon boeiend verhaal, waarin wordt betoogd dat de legendarische antropologe (1901-1978) de eer krijgt de bedenkster te zijn geweest van het begrip 'Joodse moeder', een stereotype dat de tand des tijds moeiteloos heeft doorstaan.
Museum KRONA in Uden heropent met de actuele tentoonstelling Tussen werelden. Chagall & hedendaagse kunstenaars.
In video’s, litho’s, schilderijen en installaties ontmoeten de kunstwerken van de wereldberoemde Marc Chagall en meer dan tien hedendaagse kunstenaars elkaar ontmoeten elkaar. De kunstenaars leggen met hun werk de spanning tussen culturen en religies bloot.
Marc Chagall bracht in zijn werk de werelden waarin hij leefde en die hij zelf creëerde samen. Zo woonde hij in de ene stad, verlangde naar een andere stad en schiep zelf nog een derde. Het verenigen van al deze werelden maakte hem uniek, beroemd en bemind. Nu 35 jaar na zijn dood lijken de grenzen weer opnieuw getrokken te worden. Tussen culturen en tussen religies. Dit maakt Chagalls (religieuze) kunst en zijn visie op de wereld als vluchteling actueler dan ooit.
Bestel je tickets online voor een datum en tijdslot!
Louis Armstrong als 18-jarige
Louis "Satchmo" Armstrong in 1971
Op foto’s van Louis ‘Satchmo' Armstrong waar hij geen formele kleding draagt zie je vaak een ketting met een magen david eraan. Het verhaal over de achtergrond daarvan circuleert al een tijdje op sociale media. Het is Armstrongs uiting van levenslange dankbaarheid en toewijding aan de Joodse familie Karnofsky, die hem als zevenjarig jochie in New Orleans uit de goot visten en een leven gaven.In “the Back o'Town”, een verpauperde buurt van New Orleans zag in 1901 een jongen het levenslicht, ‘een kleinzoon van zwarte slaven’. Zijn vader liet het gezin in de steek toen de jongen nog een baby was. Zijn moeder ging in de prostitutie en de jonge en zijn zusje gingen bij hun grootmoeder wonen.
Al vroeg was duidelijk dat de jongen muzikaal talent had en werd straatzanger, samen met drie vrienden. Zo verdiende hij zijn eerste geld, munten die hem werden toegeworpen.
De Joodse familie Karnovsky die vanuit Litouwen naar de VS was gekomen, had met de zevenjarige jongen te doen en namen hem in huis. Daar werd hij aan het werk gezet en in ruil daarvoor kreeg hij te eten, een slaapplaats en een dak boven zijn hoofd. In dat Joodse huis werd hij voor het eerst van zijn leven met liefdevolle zorg omgeven.
Altijd als mevrouw Karnovsky de jongen naar bed bracht zong ze een Russisch slaapliedje voor hem. Hij leerde het samen met haar te zingen en leerde in de loop der tijd tal van Russische en Jiddisje liedjes. De jongen werd geleidelijk de geadopteerde zoon van het gezin.
De Karnovskys bewonderden het zijn muzikale talent van de jongen en hem geld om zijn eerste muziekinstrument mee te kopen, zoals de gewoonte was in Joodse families. Later, toen de jongen volwassen was en van de muziek zijn beroep had gemaakt, gebruikte hij Joodse melodieus in zijn composities.
De zwarte jongen groeide op en schreef Satchmo: My Life in New Orleans waarin hij vertelt over zijn leven bij de Joodse familie die hem in 1907 als hun eigen zoon had opgenomen. Ter nagedachtenis aan zijn familie droeg hij tot het einde van zijn leven een magen david en vertelde dat hij bij hen geleerd had ‘een waarachtig leven te leiden en altijd een doel voor ogen te hebben’.
Die jongen heette Louis ‘Satchmo’ Armstrong, een naam die we allemaal kennen. Louis Armstrong sprak vloeiend Jiddisj, en zijn bijnaam Satchmo kreeg hij van zijn adoptiefmoeder mevrouw Karnofsky: in het Jiddisj betekent het woord ‘bolle wangen’.
In het artikel Satchmo and the Jewish Family vind je het hele verhaal met alle details.
De Stem, de nieuwste roman van Jessica Durlacher, opent in New York op de dag dat de Twin Towers werden vernietigd.
Het verhaal over een Joods-Nederlands gezin dat deze ramp overleefde speelt zich af tegen de achtergrond van de grote gebeurtenissen aan het begin van dit millennium.
Debatcentrum de Balie organiseert het evenement De stem spreekt, waarin door Femke Halsema, Asis Aynan, Lale Gül en Jessica Durlacher gespreoken over die veranderende tijd, de invloed van gebeurtenissen als 9/11, de moorden van Pim Fortuyn en Theo van Gogh en de angst die deze nieuwe gevaarlijke wereld met zich meebracht.
Dit programma is toegankelijk voor publiek. Je kunt online een kaartje kopen. Wil je liever vanuit huis meekijken? De gratis livestream verschijnt circa vijf minuten voor aanvang van het programma op de website.
In het The Contemporary Jewish Museum (The CJM) in San Francisco is onlangs de tentoonstelling Predicting the Past—Zohar Studios: The Lost Years na tijdelijke coronasluiting heropend.
De tentoonstelling presenteert het werk van de raadselachtige, vrijwel onbekende Joodse fotograaf Shimmel Zohar, die in de jaren '50 van de 19e eeuw uit Litouwen naar Amerika was geëmigreerd.
Gewapend met grote kennis van de prille fotografie durfde Zohar het aan een eigen fotostudio op te zetten. Zohar Stdios aan Pearl Street in Lower East Side van New York werd een begrip - hij legde de grotendeels Joodse bevolking van de wijk op beeld vast. Maar wie zijn al die wonderbaarijke types?
De Amerikaanse fotograaf Stephen Berkman ging op onderzoek uit en stelt ons nu in staat om om een fascinerende reis in het verleden te maken.
Voor Tablet Magazine schreef Eddy Portnoy, curator van het YIVO Institute for Jewish Research, het artikel An Artist of the Yiddish Never-World, en in The Atlantic lees je How the search for an unknown master photographer led to a ghostly trove of images and down a hall of mirrors.
Beide zeer aan te raden voor je de virtuele tentoonstelling bezoekt!
