In zijn lezing legt Salomon Bouman de nadruk op de grote veranderingen in Israël in de jaren voor en na de oorlog van 1967. Hij belicht het belang van die oorlog voor de diaspora en met name voor de immigratie na juni 1967, zowel vanuit het westen als vanuit de communistische wereld.

Ook de hedendaagse ontwikkelingen komen aan bod. Daaraan koppelt hij de economische ontwikkelingen in het kader van de Abraham-akkoorden en de integratie van Israël in delen van het Midden-Oosten.

Tegen die achtergrond roert Bouman ook de Palestijnse zaak aan - een existentiële Israëlische kwestie die van invloed is op de Israëlische politiek.

Bouman ontmoette Ben Gurion, Golda Meir, Shamir, Rabin, Bar Lev en andere belangrijke figuren uit de Israëlische politiek en verduidelijkt aan de hand van die ontmoetingen enkele van de hierboven genoemde ideeën.

Het spreekt vanzelf dat hij ook ingaat op Israëls internationale situatie en de positie van de grote Arabische minderheid in Israël.