Vanaf de 9e eeuw en in de loop van de Gouden Eeuw in Spanje gingen Joodse geleerden in het Islamitisch cultuurgebied zich bezighouden met nieuw ideeën die van buitenaf kwamen, zoals die van de Griekse filosofie die in het Arabisch werd vertaald en erg populair werd.
De invloed hiervan en de belangstelling voor deze ideeën leidde tot een omvangrijke Joodse filosofische literatuur tot ca. 1600: eerst voornamelijk in het Arabisch, daarna voornamelijk in het Hebreeuws.

De centrale vraag bij veel van de Joodse denkers uit deze tijd is: waar ligt de verhouding tussen filosofie en religie, is er sprake van harmonie of een kloof tussen beide denkwerelden? Vormt filosofie een bedreiging voor het geloof of versterkt zij het geloof juist?

In deze lezing geeft Resianne Fontaine een algemene inleiding in de middeleeuwse Joodse filosofie.