Een centraal thema in de bijbelse wijsheidsliteratuur is dat het menselijk vermogen om de ordening van de schepping te doorgronden beperkt is. Niettemin kent de mens het verlangen naar kennis en naar inzicht in de orde en wetmatigheid van de kosmos en de menselijke samenleving. Het nastreven van wijsheid kan worden ervaren als een groot plezier (Misjl. 8:30) maar ook als vermoeiend en uitputtend (Koh. 1:13) en zelfs als bron van verdriet en pijn (Koh. 1:18). 

In deze lezing onderzoeken we de dynamiek tussen het streven naar kennis enerzijds en de botsing met de grenzen van de menselijke natuur anderzijds.