De Nederlands-Joodse zanger Leo Fuld (1912-1977) veroverde met het Jiddsiche lied de wereld. Met nummers als My Jiddische mamme en wo ahin soll ich geh’n scoorde hij mondiale hits en hij trad op met legendes als Edith Piaf, Frank Sinatra en Charles Aznavour. Waar zijn muziek vooral een niet Joods publiek aansprak, was hij onder veel Joden minder populair. Zij herkenden zich niet altijd in het beeld dat zijn muziek tekent van het jodendom. Deze lezing zal gaan over de fascinerende zanger maar ook over het beeld van de Joodse cultuur dat hij toonde met zijn muziek: Wat voor beeld was dat? Waarom sprak dat aan? Kan het ons inzicht verschaffen in het beeld van Joden ontstond na de oorlog? Was de liefde voor deze Jiddische populaire cultuur een uiting van naoorlogs schuldgevoel? Vormde het juist een ontkenning van wat de joden was aangedaan? Of moet Fuld’s populariteit ergens anders worden gezocht?