Israël rechts

Salomon Bouman

vrijdag 27 juli 2018

Hoog in de Alpen schrok ik niet van het onweer, maar wel van de wonden die premier Benjamin Netanjahoe Israël heeft toegebracht. Wat bezielde hem om de trotse Onafhankelijkheidsverklaring van 1948 uit te kleden? Waarom in godsnaam in de vorige week met een kleine meerderheid aangenomen Joodse wet op de natiestaat de democratische grondgedachte schrappen, waarom het woord gelijkheid In de prullenmand gooien? Wat zit er achter Netanjahoe’s obsessie bij wet te regelen dat Arabisch niet langer een officiële taal is in de Joodse staat? En waarom wordt in de nieuwe wet het stichten van nieuwe nederzettingen als een nationaal doel aangeduid? Is deze wet het voorspel van vervroegde algemene verkiezingen? Lokaas voor de steeds nationalistischer gestemde kiezers? Of wordt het Joodse karakter van Israël zo nadrukkelijk benadrukt dat ook de bezette gebieden, Judea en Samaria, uiteindelijk onder deze definitie zullen vallen. Projectie van Tenach.

Premier Benjamin Netanjahoe heeft een nieuwe bladzijde in de turbulente Joodse en Israëlische geschiedenis geschreven waarvan de gevolgen niet zijn te overzien. Ogenschijnlijk is er niets veranderd. Maar schijn bedriegt. Israël is de weg opgegaan van een apartheidsstaat. Misschien is dat de onontkoombare ontwikkeling van het zionisme. Netanjahoe heeft afgerekend met het in de Onafhankelijkheidsverklaring vastgelegde principe van een Joodse en democratische staat met gelijke rechten voor alle burgers. Is de democratische gedachte niet te verenigen met het Joodse karakter van de staat? Zou David Ben-Goerion dat in 1948 niet hebben begrepen toen hij zijn handtekening zette onder de onafhankelijkheidsverklaring? Ik denk dat hij en de stichters van de staat niet hebben voorzien dat Israël een fundamentalistische Joodse staat zou worden. Zij waren socialistische atheïsten! Ik denk dat David Ben-Goerion ‘zijn’ land niet meer zou herkennen als hij even uit zijn graf in Sde Boker zou kunnen opstaan.

Netanjahoe heeft de haters en critici van Israël in de kaart gespeeld. Hoe moet ik Israël nu verdedigen tegen degenen die zeggen dat Israël geen democratie is, dat de taalrechten van de Arabieren worden vertrapt? Mijn conclusie? Het kan hem geen donder schelen. Israël is in zijn visie zo’n sterk land geworden dat het zich kan veroorloven ook de grote Joodse diaspora buiten spel te zetten als een factor die invloed kan uitoefenen op het karakter van Israël. Joden zijn in Israël Israëli’s geworden, bevrijd van hun verleden in de diaspora.

Tot slot: Netanjahoe voelt zich veilig en gewaardeerd in de schaduw van het nationalisme van Trump en Poetin.

7 + 1 = ?

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Columns 2012

Columns 2011

Columns 0000

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.