Antisemitisme en antizionisme

Naud van der Ven

vrijdag 12 april 2013

Wat Bob Smalhout afgelopen week schreef in het NIW is helemaal waar: het antisemitisme van hoger opgeleiden is soms venijniger dan dat van sommige Turkse en Marokkaanse jongeren, waarover laatst veel ophef was. Waarschijnlijk juist precies vanwege die hoge opleiding: als zo’n ontwikkeld iemand blíjft spreken over Joden als viespeuken en afdankertjes, moet dat wel in zulke duistere diepten geworteld zijn dat er geen licht of opleiding tegen opgewassen is. Echt dreigend is het natuurlijk pas als die twee verschillende groepen elkaar zouden vinden en versterken.

Maar wat betreft de verhulling van antisemitisme in het gewaad van antizionisme ligt het ingewikkelder. Smalhout merkt op dat hoger opgeleiden de neiging hebben om hun afkeer van Joden te presenteren als antizionisme: dat zou politiek correcter zijn. Smalhout vindt dat niet zuiver en hij redeneert daarmee in het verlengde van de veel gehoorde gedachte dat het onterecht is om Joden in de diaspora in verband te brengen met Israël. En dat wat er in Israël gebeurt vooral niet terug mag slaan op Joden in de rest van de wereld.

Ik ben er erg voor om dat onderscheid te blijven maken, maar dan zullen we toch primair zelf voor minder verwarring moeten zorgen. Moeten we dan op onze Joodse bijeenkomsten de kinderen wel laten rondlopen met Israëlische vlaggetjes? Moeten we in de kramp schieten bij soms terechte kritiek op Israël? Zoals Esther Voet laatst zei: als wij er zelf al niet in slagen om jodendom en Israël uit elkaar te houden, hoe kunnen we dan van buitenstaanders verwachten dat ze dat wel doen?

Maar misschien kúnnen we dat onderscheid wel helemaal niet maken, eenvoudigweg omdat Israël te belangrijk voor ons is. De wereld zou er voor Joden immers een stuk grimmiger uitzien zonder Israël.

Ik ben bang dat er niets anders voor ons opzit dan blij te zijn met Israël en staande te houden dat voor een land in oorlog (dus geen Nederland of België) Israël het heel behoorlijk doet. Daarmee bedoel ik geen schone handen, maar een functionerende samenleving met een behoorlijk rechtssysteem, een degelijke economie en een bloeiende cultuur.

En dat we tegelijkertijd op geen enkele manier vergoelijkend spreken over dingen die echt niet kunnen. Zoals de discriminatie van de Arabische inwoners, de sluipende illegale terreinverovering en de vernedering van Palestijnen.

8 + 2 = ?
Mijn complimenten, zowel voor de inhoud als de stijl!
Ik ben het met Naud eens, maar hoe dan om te gaan met bijvoorbeeld de " sluipende illegale terrein verovering " ? Want zodra we daarover beginnen, beschuldigt de Israëlische regering ons van anti-zionisme. Of, als we de uitspraak van de Verenigde Naties willen opvolgen, die zeer scherp de wijze waarop de regering van Israël de kolonisten blijft beschermen heeft veroordeelt, als we vinden dat inderdaad het , niet op officiële wijze verkregen land, terug te geven. Dan wordt er hard geroepen " hoe kunnen jullie dit van ons vragen" Hoe kunnen we 50.000 kolonisten weghalen. Hoe gaan we hier dan mee om!
Hallo Karin Dank voor je reactie. Ik zie geen andere mogelijkheid dan het volhouden van de goede onderscheidingen. Dus dat het bestaansrecht van Israël niet in het geding is, maar wel de onrechtmatige bezetting en kolonisatie. Van twee kanten wordt dat onderscheid systematisch verdoezeld. Van de kant van de Israëlische regering doordat die, zoals afgelopen week, gerichte acties tegen de bezetting direct - en heel dom - labelt als anti-Israël. En van de kant van critici van Israël - zoals bijvoorbeeld in Britse academische kringen - door Israël als geheel te criminaliseren en te suggereren dat de staat geen bestaansrecht heeft. Wat dat betreft vind ik dat Nederland en de EU het nog niet zo slecht doen. Timmermans zwabbert wel erg, maar in principe is er ruimte voor een genuanceerde benadering.

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Columns 2012

Columns 2011

Columns 2010

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.